ท่องเที่ยวนั่งเรือชมวัดทั้ง 5 ณ จังหวัดสมุทรสงคราม

ในวันที่เช้ามืดของในวันรุ่งขึ้นผมก็ได้มารอคอยพระอยู่ที่ท่าน้ำในขณะที่ป้าเจ้าของบ้านกำลังต้มข้าวต้มในยามเช้าจากนั้นผมก็ได้ร่วมทำบุญกับคุณป้าคนที่ผมเพียงได้พบหน้าเมื่อวานและในช่วงเวลลาสั้นๆนี้มันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่มีค่าที่ตัวผมเองจะต้องเก็บเกี่ยวเอาไว้เพราะมันคงจะมีน้อยครั้งในชีวิตที่คนเราจะได้ทำบุญร่วมกับคนที่เพิ่งได้รู้จักกันเหมือนอย่างวันนี้ในมากมายหลายล้านของความรู้สึกที่คนเราจะแบ่งปันให้กันได้และแค่เพียงไม่กี่โอกาสของคนเราที่ได้โคจรมาแลกเปลี่ยนความทรงจำกัน

ซักช่วงนึงของชีวิต ผมลากับป้า ณ บ้านพักคุณยายเชื้อและเข้าสู่ยามเช้าของอัมพวาที่ตื่นเต้นขึ้นอีกครั้งและพร้อมกับแสงแดดที่กำลังจะผ่านม่านหมอกลงมา ณ กิจกรรมในยามเช้าของที่นี้ที่ตัวของผมเองนั้นจะพลาดไม่ได้ก็คงจะเป็นการนั่งเรือชม ห้าวัด เมื่อคนได้เข้ามานั่งเต็มเรือการเดินทางนั้นมันก็ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งในการล่องเรือชมวัดทั้งห้าวัดนี้ผมขอสารภาพเลยว่า วัดทที่ผมจะต้องการเดินทางไปจริงๆนั้น คือ วัดบางกุ้ง วัด ที่ได้ถูกสร้างขึ้นมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุทยาเป็นราชธานีได้ถูกปกคลุมด้วยลากไม้ใหญ่จาก ต้นโพธิ์ ต้นไทร และ ต้นไกร

มันจึงเป็นสิ่งที่นักท่องเที่ยวใครหลายคน และ รวมทั้งตัวผมต้องการที่จะต้องพบเห็นให้ได้ซักครั้งในชีวิตหลังจากที่ผมได้ออกเดินทางมาได้ซักระยะแล้วมันก็ทำให้ผมได้ค้นพบได้อย่างหนึ่งว่าการเดินทาคนเดียวจะมอบเพื่อนแท้ให้คุณอย่างน้อยหนึ่งคนในชีวิตและเพื่อนแท้คนนั้นก็คือตัวของคุณเองเพื่อคนสำคัญที่มีบทบาทมากที่สุดในชีวิตของคุณและถ้ารู้จักเพื่อนคนนี้อย่างถ่องแท้แล้ว คำว่าเหงามันจะไม่มีตัวตนกับคุณอีกเมื่อได้เดินมาทั้งสี่วัดแล้วสถานีสุดท้ายของการล่องเรือชม วัดทั้งห้า  ก็คือวัดบางกุ้ง

คนที่ไม่ได้เข้าวัดเข้าวาอย่างผมตั้งแต่ออกท่องเที่ยวได้กลับกลายเป็นว่าเข้าออกวัดเป็นว่าเล่นคงเป็นเรื่องจากที่ตัวผมในอดีตกำลังขำอยู่มีอยู่วันหนึ่งก่องที่ผมจะเริ่มเดินทางท่องเที่ยวผมนั่งคุยกับเพื่อนถึงวีรกรรมเรื่องราวในอดีตของเราที่เคยผ่านอะไรมาต่างๆนาๆในบทสนทนานั้นเรามีความสุขและขำขันกันไปแต่เมื่อบทสนทนาสิ้นสุดลงผมกลับรู้สึกใจหายและพบว่าตนเองเหลือเพียงเรื่องราวในอดีตที่สามารถสร้างความสุขให้กับชีวิตของตัวเอง

ได้มันช่างเป็นช่วงเวลาที่น่าหดหู่ใจสำหรับผมมากในช่วงแรกผมรู้สึกโทษสิ่งรอบข้างที่น่าตื่นเต้นน้อยลงทุกทีทำให้ชีวิตไร้ปลายทางยึดติดแต่เมื่อเวลาผ่านไปผมจึงได้เข้าใจตนเองว่าสิ่งที่ได้พรากตัวตนและแนวคิดอันหลากหลายของตัวผมออกไป คือ การเป็นผู้ใหญ่

สนับสนุนโดย  dewabet